Waanzinwekkend maak ik wazig

Wat snijd

Met lakens als wapens

Wikkel ik in mijn harnas

Scherp maak ik

Die onbekende

En zijn waarheid

damp

ogen juichen

maar gevangen ben ik

in de ether

vol hinderlijke krekels

Oh de liefde

Was ie maar meer

Realistisch

met een speer

Ik lijk op jou

Heruitvinding

Net als tevoren

We vergaten de tel

En de alarmbel

Witte poeders lossen het wel op

Geen stop

Oneindig gaan

Met spartaan

Lopen langs de kloven van de wereld

Boos

Verstop je achter die struik

Probeer niet, duik

Glimlachen komen aan als geld in je bankrekening

Fronsen doen pijn als als laatste gekozen zijn

De man die alles kan en bere gelukkig was

Leeft nu als een twijfelaar in z’n eigen as

Ik maar verdedigen als een koning’s excellentie

Excellent ben ik, nochtans, zonder bevestiging

Verleden tekent aders beter als ouderdom

Toch, geen beter geneesmiddel bestaat
dan die oude zuiderzon

Sterk

Vleugels

wil ik

paraderen

nooit verleren

nooit omkijken naar tranen

of verwantschap

verleden

niemand

in een hoekje

of een kelder

alles

vlak

vol velden

kraak

hier

kraak

daar

geef er niet aan toe

zoete dromen

doen dromen

doen wel goed

als er maar een lijst is

achterin

geheugen

gevoelens en gezaag

fierheid zal er komen

mettertijd

subtiel

traag
ooit

Buitenland

Al die ellendige regels,

richtlijnen en borden,

pictogrammen en kreten,

wetten en meters,

in mijn hoofd of buiten

Ze maken me gek.

Waarom voelt naakt zijn zo geweldig?

Omdat natuur zo is.

We genieten allemaal van de stad,

maar ontdekken ook een soort gemis

Niet langer schrijf ik volgens zanger,

Of gedraag Ik mij naar een ander zijn verlangens.

Omring door acht man.

Waarvan maar twee naar me lachen met opengesperde wangen

Ik ben nooit graag gezien geweest door volk.

Dat zal ook nooit zo zijn.

Maar dacht dat’k toch meer verdiende,

dan alleen maar venijn.

Superieur

Ben ik zeker van

Mijn proces

Spiritueel,

vertel ik

Mijn levensles

Sommigen vertrouwen

Sommigen wantrouwen

En anderen,

Toch zeker

Van het bloed

En de tranen

Toch zeker

Mijn ziel

Verbouwen

Kleine scheurtjes

Zekel wel

niet fel

Akkefietjes

Iedereen

Maar vruchteloos

Stop

En lach

Een poos

Stop

Een poos

En leef

Tevergeefs

bevredigd

Huil ik

‘Love is tricky’,

he said.

And faith delivered doom

smiles were bluff,

words were fluff.

And I, a buffoon

Guidelines lost

again.

Introducing inception.

Doesn’t he know,

that when I look at him,

he is my exception?